BEBEKLERDE OTO KOLTUĞU ALIŞKANLIĞI VE ÖNEMİ

                              

Üniversite sıralarından bugünlere 15 yıllık arkadaşım, dostumun başına gelenlerden sonra bir de benden dinleyin istedim. Benim ya da sevdiklerimin başına gelmez diye düşünmeyin.

3 gün önce İzmir'den Ankara’ya giderken Eskişehir’de kaza yapan otobüsün içinde arkadaşımın eşi de bulunuyordu. Ortalarda oturduğu için yara alarak kurtuldu, arkada ki insanlar öne uçmuşlar ve öndekiler maalesef kurtulamamıştı kazada.

Kazayı anlatırken emniyet kemeri takan birkaç kişi olduğunu ve o kişilerin yara almadan kurtulduklarını söyledi!

Ben de iki oğlunu oto koltuğuna alıştırmış ve seyahatlerde ne olursa olsun koltuklarında oturmaları gerektiğini öğretmiş bir anne olarak gururla yazıyorum. Çok basit önlemler ile hepimiz bunu başarabiliriz.

Artık her bütçeye uygun çeşitli fiyat aralıklarında oto koltukları mevcut. İnsanlar nasıl alsın diyenler oluyor bazen çevremde, araban varsa alacaksın, almak zorundasın oluyor cevabım!

Kaldı ki bu insanların çoğu sağlığa zararlı olan kişisel zevkleri için ayda 300-400 tl. bütçe ayırmasını biliyor. Bir ay o bütçeyi çocuğunun iyiliği ve güvenliği için oto koltuğuna ayıracak, hepsi bu. Bu şekilde söylemlere çok kızıyorum. Artık bu zihniyeti değiştirmenin vakti geldi ve geçiyor!

Lafı çok uzatmadan bizim kendi çocuklarımız için aldığımız basit kural ve önlemlere geçiyorum.

• Her eğitim de olduğu gibi bebeğimiz doğduğu andan itibaren oto koltuğu ile seyahat etmeye başladık.İlk yerleştirdiğimizde biz de çok rahatsızmış gibi bir hisse kapılmıştık ama öyle olmadığını zaman içinde anlıyor insan. Çok çabuk büyüdükleri için koltuk içerisinde ki garip duruşları da geçiyor.Bazen başka ailelerde görüyorum kat kat battaniye üzerine bebek ve emniyet kemerleri açık. Ne anlamı kaldı o zaman?

• Kısa ya da uzun mesafe olsun mutlaka Orkun ve Batur’un karnını doyurup uyku saatine denk getirerek yola çıkmaya özen gösterdik. Hala da aynı şekilde devam ediyoruz. Bu çok önemli karınları tok olduğunda en az iki saat yol alabiliyorsunuz.

• 12 ay boyunca hep arka koltukta seyahat ettim. Herhangi bir problem yaşandığında anında müdahale  edebiliyordum. Koltuktan çıkarmaya gerek kalmıyordu. Artık ön koltuğa terfi etmiş bir insanım.

• Eğer uzun bir yoldaysak ve çok huysuzlanmışsa(bazen ağlama krizine dönebiliyor işler) kenara çekip ihtiyacını gideriyoruz. Bu hala Batur için bu şekilde devam ediyor. Asla koltuğuna yerleştirmeden yola çıkmıyoruz. Yani biraz kucağıma alayım ne olacak ki gibi bir yaklaşım çok yanlış. Bir kez yaparsanız hep istiyorlar maalesef. Birçok arkadaşım bu konudan muzdarip.

• Bu işin altın kuralı ise kararlı olmak.Yani ne olursa olsun koltuğunda seyahat etmesi gerektiğini ona anlatmalısınız. Hiç bir yolculuğunuzda da koltuktan çıkarmazsanız mecburen alışıyorlar.

Sonuç olarak oto koltuğu almazsanız ve arka koltukta kucakta tutarsanız, 30 km hızla yapılan bir kaza da bile çocuğumuz yüzlerce kilo ağırlığa eşit oluyor ve kucağımızda tutmamız imkansız hale geliyor!

Bazen çok basit kazalarda biz büyükler yara almadan kurtulabilirken, bebekler ve çocuklar da ölüm ile sonuçlanabiliyor.

Yine bir bayram arefesinde hepimiz sevdiklerimize gitmek için yollara düşmüşken umarım herkes önlemini almıştır ve kimsenin canı yanmaz.

Bu gibi hassas ve önemli konularda tek bir kişinin bile fikrini değiştirebilirsek ne mutlu! O da çevresinde birini etkiler ve bu şekilde birçok insana ulaşır. Belki bir farkındalık oluşur.

Sizin yaptığınız farklı uygulamalar varsa lütfen yorum olarak bırakın.

Hepinize aileniz ile mutlu ve sağlıklı bayramlar dilerim.