1.SINIF EBEVEYNİ OLARAK SORUMLULUKLARIMIZ NELERDİR?

Dün okulumuzda 1. Sınıf ebeveyni olmak konulu bir seminere katıldık. Bizi nelerin beklediği, çocuklarımızın bizden beklentileri, kaygılar, alışma süreci gibi konulara değindiler.

Ben de sıcağı sıcağına yazmak ve sizlerle paylaşmak istedim.

3 çeşit ebeveynden bahsedildi seminerde.

İlki anne ve babasından gördüğü, kendisinin yetiştiği tarzı devam ettirip üzerine herhangi bir katkıda bulunmayanlar. 

İkincisi ben yapamadım evladım yapsın, ben yiyemedim evladım yesin, ben giyemedim evladım giysin şeklinde kendi hayatında ve çocukluğunda yapamadıkları ve yaşayamadıklarını çocuğunda görmek isteyenler. 

Üçüncüsü ise araştıran, geliştiren, katkıda bulunan, daha farklı ve iyisi nasıl olabilir çerçevesinde çocuğunu yetiştiren ebeveynler. Siz hangisi olduğunuzu düşünüyorsunuz?

İşte bu çeşitli ebeveynlerin yetiştirdiği çocuklar ortak bir paydada buluşup eğitim ve öğretim için bir sınıf oluşturuyoruz.

Bizim ve çocuğumuzun endişe ve kaygıları bu noktada başlıyor. Ebeveyn olarak; Çocuğum okulda sıkılacak mı? Arkadaş bulabilecek mi? Teneffüslerde bir kaza yaşanır mı? Tuvaletini kendisi yapabilir mi? Öğretmeni çocuğum ile yeterince ilgilenip, sever mi? Daha binlerce soru ve kaygı ile geceleri uykularımız kaçıyor. Ama elden bir şey gelir mi? Hayır!Kendimize, çocuğumuza ve okulumuza zaman tanımak en iyi çözüm olacaktır.

Sorumluluk ve yapabileceklerimize gelirsek;

Bir sorun ile karşılaştığımızda, bu sınıf arkadaşı ile yaşadığı bir problem olabilir, okula gitmek istemeyebilir, ödevlerini yapmakta zorluk çekebilir! Sorun ne olursa olsun mutlaka okulumuz ile iletişim halinde olmalıyız. Öğretmenimiz, rehber öğretmen ya da okul müdürü bizlere yardım etmek için oradalar. Söylenmek, kızmak, hayıflanmak yerine iletişim ile her şey çözüme ulaşacaktır.

Zaman zaman okula giderek çocuğumuz hakkında bilgi almak, ilgilenmek çocuğumuzda ki güven duygusunu pekiştirecektir.

Ödevleri ile ilgilenmek çalışma isteğini artıracaktır diye özellikle belirtti öğretmenlerimiz. Yalnız bu ödevleri bizim yapacağımız anlamına gelmiyor.

Kimi zaman sıkılabiliyoruz, gün içersin de yorgunluğumuz çocuklarımıza karşı ilgimizi azaltabiliyor. Bu noktada motivasyonumuzu sağlarken bir şeyin nasıl başlarsa o şekilde devam edeceğini kendimize hatırlatarak yapabiliriz.

1. sınıf uzun okul hayatımızın başlangıcı ve başlangıçlar gelişme ve sonuç bölümünü etkiler!

Çocuğumuz ev ödevlerini yaparken kontrol etmek, yanlışları tespit etmek ve sorun ile karşılaştığında çözüm yolu gösterip yine kendisinin yapmasını sağlamak gerekmektedir. Projelerin de fikir alışverişinde bulunup yol gösterici olabiliriz. Projesini oturup kendimiz yapmamalıyız!

Bu aşamada deneyimlerimi dönem ortasına doğru tekrar yazacağım. Şuan bu konu da çok kararlıyız. Ödevini yapmazsa sonuçlarını yaşamalı diye düşünüyoruz.

Çocuğumuz herhangi bir sorun yaşadığında bunu küçümseyen bir tavır takınmanın çok sakıncalı olduğunun üzerine konuşuldu. ''Bu konuda mı canın sıkıldı? Olur böyle şeyler'' yerine sorun nedir? Neler yapmalıyız? 

Yaklaşımımız hep olumlu ve yüreklendirici olmalıdır. Duygularına önem verdiğimizi göstermek, takdir etmek kişiliklerine önemli katkılarda bulunacaktır.

Orkun beğenilmekten ve takdir edilmekten çok hoşlanıyor.

Çantasını ve okul kıyafetlerini birlikte hazırlamak hem okulu hayatının bir parçası haline getirmesini hem de yavaş yavaş sorumluluk almasını sağlar.

Sağlık konusu! Özellikle göz sağlığı başarıyı doğrudan etkiler. Çocuklarımızı okula başlamadan sağlık kontrolünden geçirmek en temel sorumluluğumuzdur.

Huysuzluklarına anlayış göstermek, okuldan geldiğinde onun ile konuşmak, gününün nasıl geçtiğini sormak…

Lafı uzatmadan ve sıkmadan en temel sorumluluklarımızı, seminerden bana kalan en önemli notları sizin ile paylaşmaya çalıştım.

Yolumuz uzun! Sorumluluklarımız çok fazla ama bir evlat yetişiyor, geleceğimiz şekilleniyor!