ORKUN'U İLKOKULA NASIL HAZIRLADIK?

Eğitim ve öğretim yılı çocuklarımız ve bizim için resmi olarak başladı. En çok heyecanı da biz mini mini bir olan öğrencilerin anneleri yaşıyor.

İlkokula başlama sürecinde çocuklarımız kadar bizim de kendimizi hazırlamamız şart. Birçoğumuz evlatlarımızdan daha heyecanlıyız ve bu durumu onlara belli etmememiz gerekiyor. Ben bu konuyu ailemden destek alarak çözmeye çalışıyorum. Konuşmak ve hissettiklerimizi en yakınlarımız ile paylaşmak en iyi terapidir.

İlkokula hazırlık, çocuğumuza doğduğu andan itibaren kazandırdığımız öz bakım becerileri, özgüven, sorumluluk duygusu, kısacası hayatının ilk 6 yılını nasıl geçirdiği ile doğrudan bağlantılıdır.

Orkun’a ev içerisinde verdiğimiz sorumluluklardan bazıları, kendi odasını toplaması, oyuncaklarını toplaması, sofradan tabağını kaldırması, hafta sonları sabah kahvaltısı hazırlarken bize yardım etmesi(bir peynir tabağı koysa bile yeterli)yatmadan önce dişlerini fırçalayıp pijamalarını giymesi, sabah kalkınca yine üstünü değiştirmesi, yatağını yapması gibi…

Bu gibi alışkanlıkların evde kazandırılması sorumluluk duygusunun gelişmesine bu da okul dönemin de ödev sorumluluğunu daha kolay kazanmasına sebep olacaktır. Geçen yıl anasınıfımızda her hafta sonu tek sayfalık ödevimiz oluyordu. Biz Orkun’a ‘’ödevin var hadi bakalım’’ hiç demedik. Bu sene ne olacak, yaşayıp göreceğiz!

3 yaşından sonra imkanınız varsa oyun grubu ya da yarım gün kreşe başlatmak sosyalleşmesi  ve empati yeteneği kazanmasında bire bir. Tabi dünyada kendi dışında çocukların varlığından haberdar olması, prens ya da prenses olmadığını öğrenmesi için de gerekli.

Kreşe gönderme şansınız yoksa yaşı geldiğinde 1. sınıfa gideceği okulun anasınıfına vermenizi  tavsiye ederim!

Biz de geçen sene anasınıfını ilkokula başladığı okulda tamamladık. Daha önce 2 yıl farklı bir kreşe devam etmişti.

Sabahları ilköğretim de okuyan çocukları görüyor ve heyecanlanıp bize sorular soruyordu. Bizde sık sık seneye yan binada okuyacağını, orada ki abi ve ablalar gibi olacağını belirtiyorduk. Kafasın da çoktan bir okul modeli oluşmuştu.

Müzik, resim, beden, bilgisayar gibi derslerinde ilköğretim binasını kullandıkları için tamamen tanıdık bir ortamda bu sene 1. sınıf olduk. Sınıf arkadaşlarının yarısı geçen sene anasınıfında ki arkadaşlarından oluşuyor. Aynı okula verirseniz avantajlı olacağınız kesin, benden söylemesiJ

Bu yaz tatilini Orkun ile okul hakkında sohbet ederek, kendi ilkokul anılarımı anlatarak geçirmeye özen gösterdim. Benim anılarımı dinlemek çok hoşuna gitti. Bana alınan çantayı, ilk günümü, en yakın arkadaşlarımı anlattım. 

Ders arası teneffüsler olacağını ve teneffüsler de nasıl davranması gerektiğini bazen oyun ile bazen kendimden örnek vererek anlatmaya çalıştım. En büyük korkulu rüyam, başına teneffüste bir kaza gelmesi. Her annenin aklından milyonlarca kez geçiyordur!  Oto kontrolünü sağlamayı bilmesi önemli bir konudur.

Okul da hijyenine özen göstermesi gerektiğini hep dile getirdim. Artık yardımcı bir abla olmayacak, kendi başının çaresine bakabilmeli.

Yani tuvalet eğitimin deki 2. Aşamaya hoş geldiniz! Tamamen kendisinin öz bakımını yapmasını yine bu yaz tatilinde öğrettim ve artık evde de tek başına yapabiliyor. Ben sadece kontrol ediyorum.

Tüm bunları yaptığımızda okul fobisi yaşayacak çocuk yoktur diye düşünüyorum. Zaten bazı korkularını çocuklarımızın istemeyerek de olsa biz ebeveynler oluşturuyoruz.

Çocuklarımızın bir ortama adaptasyon yeteneği bizden çok daha gelişmiştir. İlkokula alışmayan çocuk olmadığına göre, yazımda bahsettiğim ufak önlemler ile bu dönemi çabucak atlatabiliriz.

Biz de durumlar böyle!

Tüm evlatlarımızın okul hayatı mutlu, başarılı, huzurlu ve kazasız geçsin, anne babalar olarak tek dileğimiz budur.